نحوه تشخیص آرتروز گردن
یکی از اولین گام‌ها در شناسایی این بیماری، رد کردن سایر مشکلات احتمالی مانند فیبرومیالژیا است. تشخیص معمولاً با یک معاینه فیزیکی آغاز می‌شود که شامل آزمایش حرکت و آشکارسازی استخوان‌ها، ماهیچه‌ها و اعصاب آسیب دیده است. در طی این روند پزشک شما با پرسیدن یک‌سری سوالات در مورد علائم شما شروع می‌کند. پس از آن، او مجموعه‌ای از آزمایشات را برای تعیین تشخیص شما انجام می‌دهد. معاینات معمولی شامل آزمایش رفلکس‌ها، بررسی ضعف عضلانی و هم‌چنین آزمایش دامنه حرکت در ستون فقرات گردنی شما است.
پزشک متخصص هم‌چنین ممکن است بخواهد نحوه راه رفتن شما را ببیند. همه این اطلاعات برای تشخیص آرتریت گردن بسیار ارزشمند است. این امر به پزشک کمک می‌کند تا تشخیص دهد آیا اعصاب و نخاع تحت فشار بیش از حد هستند یا خیر؟ اگر پزشک شما به آرتریت گردن مشکوک باشد، آزمایشات تصویربرداری و آزمایشات عملکرد عصبی را برای تایید فرضیه آن‌ها تجویز می‌کند.
تست های تصویربرداری برای آرتریت گردن
پزشک ممکن است آزمایش‌های زیر را برای تایید اینکه آیا آرتریت گردن علت اصلی علائم شماست، تجویز کند:
سی تی اسکن
این آزمایش تصاویر بسیار دقیقی از ستون فقرات گردنی ارائه می‌دهد. این کم و بیش تصویربرداری با اشعه ایکس 2.0 است.
تصویربرداری با اشعه ایکس
اگر پزشک شما مشکوک به خار استخوان و سایر بیماری‌های مشابه باشد، ممکن است این آزمایش را تجویز کند.
تصویربرداری MRI
MRI ها تصاویر را از طریق امواج رادیویی و میدان مغناطیسی تولید می‌کنند. این دستگاه به پزشک کمک می‌کند تا اعصاب تحت فشار را در سیستم شما پیدا کند.
میلوگرام
در این روش از تزریق رنگ برای برجسته کردن مناطق خاصی از ستون فقرات استفاده می‌شود. هدف ارائه تصاویر با اشعه ایکس و سی تی اسکن از مناطقی است که رنگ تزریق می‌شود.
مطالعه هدایت عصبی
این آزمایش سرعت و قدرت سیگنال‌هایی را که یک عصب مشخص در سیستم نخاعی شما ارسال بررسی می‌کند. پزشک گره‌های مخصوصی را روی پوست شما قرار می‌دهد تا مشخص کند اعصاب کجا هستند.
الکترومیوگرام (EMG)
این آزمایش بررسی می‌کند تا مطمئن شود که اعصاب ستون فقرات زمانی که سیگنال‌هایی را به عضلات شما می‌فرستند، عملکرد طبیعی دارند. هم‌چنین فعالیت الکتریکی اعصاب را اندازه‌گیری می‌کند. این تنها آزمایشات مورد استفاده برای تشخیص آرتریت گردن را پوشش می‌دهد. در واقع، پزشک شما ممکن است از تعدادی روش تشخیصی بسته به شرایط شما استفاده کند.
راه‌کار‌های درمان آرتروز گردن
در ادامه به برخی از گزینه‌های مهم درمانی که هر کدام به نوبه خود می‌توانند موثر و مفید در جهت بهبود این بیماری باشند، اشاره خواهیم کرد.
درمان‌های غیرجراحی
دارودرمانی
برای رفع درد و/یا التهاب، پزشک ممکن است استامینوفن، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی و/یا شل کننده‌های عضلانی را تجویز کند.
فیزیوتراپی
تمرینات ویژه، زمانی که به طور منظم و تحت دستور یک درمانگر مجاز انجام شوند، می‌توانند درد را تسکین دهند و عضلات ضعیف شده را تقویت کنند.
بیوفیدبک
این تکنیک به شما کمک می‌کند تا کنترل پاسخ‌های خودکار مانند ضربان قلب و فشار خون را یاد بگیرید. شما این کار را با حس‌گرهایی روی بدن‌تان انجام می‌دهید که اطلاعات را به یک مانیتور ارسال می‌کنند. یک درمانگر به شما می‌آموزد که چگونه واکنش خود را به استرس کنترل کنید.
تزریقات
در اقلیت بسیار کمی از موارد، به خصوص اگر درد مداوم در پشت سر یا بازو دارید، یک بی‌حس کننده موضعی طولانی اثر یا تزریق استروئید ممکن است کمک کند. تزریق معمولاً در مفاصل فاست کوچک گردن شما انجام می‌شود. این تزریق‌ها معمولاً در بخش اشعه ایکس انجام می‌شوند تا متخصص بتواند سوزن را دقیقاً در جای خود قرار دهد.
یخ و گرما درمانی
این یک روش آسان و خانگی برای تسکین درد و التهاب است. پزشک شما دستورالعمل‌های مراقبتی مناسب را ارائه می‌دهد.
درمان با عمل جراحی
اگر یک یا چند مورد از موارد زیر وجود داشته باشد، ممکن است کاندید عمل جراحی باشید:
آرتریت گردن شما به روش‌های درمانی غیر جراحی به خوبی پاسخ نمی‌دهد.
شما عصب نخاعی گیر کرده‌اید.
نخاع شما در حال فشرده شدن است.
شما از علائم عصبی پیشرونده رنج می‌برید.