آناتومی مفصل شانه
مفصل شانه
از کنار هم قرار گرفتن سه استخوان تشکیل شده و یک مفصل از نوع گوی و کاسه در نظر گرفته می شود. این استخوان ها عبارتند از استخوان بازو (هومروس)، استخوان کتف (اسکاپولا) و ترقوه. مجموعه این استخوان ها به همراه بافت نرم اطراف مفصل شانه که این ساختارها را در کنار یکدیگر نگه داشته است را کپسول شانه (Shoulder capsule) می نامند.
مکانیسم ایجاد کپسولیت چسبنده چیست؟
مکانیسم ایجاد بیماری شانه منجمد افزایش ضخامت و سفتی کپسول شانه است که موجب محدودیت حرکت این ساختار می گردد. در کپسولیت چسبنده مفصل شانه، نوارهایی از بافت جوشگاهی در این مفصل پدید آمده و میزان مایع مفصلی یا سینوویال موجود در فضای مفصلی که در حالت طبیعی از اصطکاک و سایش مفصل جلوگیری می کند کاهش می یابد. این امر نیز به نوبه خود بر محدودیت حرکت مفصل شانه می افزاید.
یکی از عوامل مهمی که در تعیین ریسک ابتلا به شانه منجمد نقش دارد، بی حرکتی مفصل است.
علت دقیق بروز این مشکل در برخی از افراد به طور کامل مشخص نیست. با این حال به نظر می رسد که درصد ابتلا به شانه یخ زده در افراد دیابتی و یا افرادی که به دنبال جراحی یا شکستگی استخوان بازو ناچار به بی حرکتی مفصل شانه شده اند بالاتر باشد.
دکتر مسعود اعتدالی بهترین متخصص کایروپراکتیک را در اینستاگرام دنبال کنید
به طور کلی ریسک فاکتورهای ابتلا به شانه منجمد را می توان به صورت زیر خلاصه کرد:
- سن و جنسیت: افراد ۴۰ سال به بالا و به خصوص خانم ها بیشتر در معرض خطر ابتلا به کپسولیت چسبنده قرار دارند.
- بی حرکتی و یا کاهش حرکت: بی حرکتی مفصل ممکن است در زمینه علل گوناگونی چون آسیب تاندون روتاتور کاف، شکستگی های استخوان بازو، سکته مغزی و یا در طی دوره نقاهت اعمال جراحی رخ دهد.
- بیماری های سیستمیک: برخی از افراد به علت بیماری های زمینه ای خود بیشتر مستعد ابتلا به کپسولیت چسبنده بوده. به همین دلیل توصیه می شود که درمان این علل زمینه ای نیز در مدیریت مشکل شانه منجمد مد نظر قرار گیرد. از جمله بیماری های سیستمیکی که می توانند بروز شانه منجمد را القا کنند می توان به دیابت، هایپرتیروئیدی، هایپوتیروئیدی، بیماری های قلبی و عروقی، سل و بیماری پارکینسون اشاره کرد.
مطالعه بیشتر: