آرتروز لگن
آرتروز لگن (Hip Osteoarthritis) یکی از شایع‌ترین انواع آرتروز است که باعث تخریب غضروف مفصل لگن و در نتیجه درد و محدودیت حرکت می‌شود. این بیماری اغلب افراد میانسال و مسن را تحت تاثیر قرار می‌دهد و می‌تواند تاثیرات قابل توجهی بر کیفیت زندگی داشته باشد. در این مقاله، به بررسی علل، علائم، تشخیص و روش‌های درمان آرتروز لگن پرداخته می‌شود.
آناتومی و عملکرد مفصل لگن
مفصل لگن یک مفصل گوی و کاسه‌ای است که از اتصال سر استخوان ران (فمور) به حفره کاسه‌ای در استخوان لگن (استابولوم) تشکیل شده است. این مفصل به دلیل ساختار خاص خود، قابلیت حرکت در تمامی جهات را داراست و نقش مهمی در راه رفتن، دویدن، نشستن و سایر فعالیت‌های روزمره ایفا می‌کند. غضروف مفصلی سطح این مفصل را پوشانده و به عنوان یک بالشتک عمل می‌کند تا از اصطکاک بین استخوان‌ها جلوگیری کرده و حرکت را تسهیل کند.
علل آرتروز لگن
آرتروز لگن می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
– پیری: با افزایش سن، غضروف مفاصل به تدریج تحلیل می‌رود و خطر آرتروز افزایش می‌یابد.
– جنسیت: زنان به دلیل تغییرات هورمونی پس از یائسگی، بیشتر در معرض آرتروز لگن قرار دارند.
– ژنتیک: سابقه خانوادگی آرتروز می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.
– آسیب‌های مفصلی: آسیب‌های قبلی به مفصل لگن، مانند شکستگی یا دررفتگی، می‌توانند منجر به آرتروز شوند.
– عوامل شغلی: فعالیت‌های شغلی که فشار زیادی بر مفصل لگن وارد می‌کنند، مانند کارهای سنگین یا بلند مدت ایستادن، خطر آرتروز را افزایش می‌دهند.
– چاقی: وزن زیاد باعث افزایش فشار بر مفصل لگن می‌شود و خطر آرتروز را افزایش می‌دهد.
علائم آرتروز لگن
آرتروز لگن می‌تواند با علائم مختلفی همراه باشد که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
– درد مفصل: درد معمولا در ناحیه لگن، کشاله ران یا زانو حس می‌شود و با فعالیت تشدید می‌شود.
– سفتی و خشکی مفصل: به ویژه در صبح‌ها یا پس از مدتی بی‌حرکتی.
– محدودیت حرکت: کاهش دامنه حرکتی مفصل لگن که می‌تواند انجام فعالیت‌های روزمره را مشکل کند.
– صداهای مفصلی: صدای ترک خوردن یا کلیک هنگام حرکت مفصل.
– تورم و التهاب: در مواردی ممکن است مفصل ملتهب و متورم شود.
صفحه رسمی اینستاگرام دکتر مسعود اعتدالی 
تشخیص آرتروز لگن
تشخیص آرتروز لگن معمولا با بررسی تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی و انجام تست‌های تصویربرداری انجام می‌شود. پزشک ممکن است از روش‌های زیر برای تشخیص استفاده کند:
– معاینه فیزیکی: بررسی دامنه حرکتی، نقاط حساس به درد و صدای مفصل.
– تصویربرداری با اشعه ایکس (X-ray): برای مشاهده تغییرات استخوانی و تخریب غضروف.
– ام‌آر‌آی (MRI): برای بررسی دقیق‌تر بافت‌های نرم و غضروف مفصل.
– آزمایش خون: برای رد کردن سایر علل درد مفصلی مانند عفونت یا بیماری‌های التهابی.
درمان آرتروز لگن
درمان آرتروز لگن به منظور کاهش درد، بهبود عملکرد مفصل و افزایش کیفیت زندگی انجام می‌شود. روش‌های درمانی به دو دسته غیرجراحی و جراحی تقسیم می‌شوند.
-
درمان غیرجراحی
روش‌های غیرجراحی شامل تغییرات در سبک زندگی، فیزیوتراپی و داروها می‌باشد:
– تغییرات در سبک زندگی: شامل کاهش وزن، انجام تمرینات ورزشی ملایم مانند شنا و دوچرخه‌سواری، اجتناب از فعالیت‌های سنگین و استفاده از کفش‌های مناسب.
– فیزیوتراپی: تمرینات تقویتی و کششی برای بهبود دامنه حرکتی و تقویت عضلات اطراف مفصل لگن.
– داروها: استفاده از داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن برای کاهش درد و التهاب. در موارد شدیدتر، ممکن است پزشک از داروهای قوی‌تر یا تزریقات مفصلی استفاده کند.
– استفاده از وسایل کمکی: مانند عصا یا واکر برای کاهش فشار بر مفصل لگن.
-
درمان جراحی
در صورتی که روش‌های غیرجراحی مؤثر نباشند، ممکن است جراحی توصیه شود. انواع جراحی‌ها عبارتند از:
– آرتروسکوپی: جراحی کم‌تهاجمی برای برداشتن تکه‌های غضروف آسیب دیده یا اصلاح سطح مفصل.
– استئوتومی: تغییر موقعیت استخوان‌ها برای کاهش فشار بر مفصل لگن.
– تعویض مفصل لگن (هیپ آرتروپلاستی): جایگزینی مفصل لگن با پروتز مصنوعی. این روش در موارد شدید آرتروز استفاده می‌شود و می‌تواند به طور قابل توجهی درد را کاهش داده و عملکرد مفصل را بهبود بخشد.
پیشگیری از آرتروز لگن
برای پیشگیری از آرتروز لگن می‌توان اقداماتی انجام داد که شامل موارد زیر است:
– حفظ وزن مناسب: کاهش وزن اضافی به کاهش فشار بر مفصل لگن کمک می‌کند.
– ورزش منظم: انجام تمرینات ورزشی ملایم مانند پیاده‌روی، شنا و دوچرخه‌سواری.
– اجتناب از فعالیت‌های سنگین: فعالیت‌هایی که فشار زیادی بر مفصل لگن وارد می‌کنند باید محدود شوند.
– استفاده از کفش‌های مناسب: کفش‌هایی با کفی مناسب که فشار را به طور یکنواخت توزیع می‌کنند.
– تقویت عضلات: انجام تمرینات تقویتی برای عضلات اطراف مفصل لگن.
نتیجه‌گیری
آرتروز لگن یک بیماری مزمن و شایع است که می‌تواند تاثیرات قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد داشته باشد. تشخیص زودهنگام و مدیریت مناسب این بیماری می‌تواند به کاهش درد، بهبود عملکرد مفصل و افزایش کیفیت زندگی کمک کند. روش‌های مختلف درمانی شامل تغییرات در سبک زندگی، فیزیوتراپی، داروها و در موارد شدید جراحی می‌باشد. با رعایت نکات پیشگیرانه می‌توان خطر ابتلا به آرتروز لگن را کاهش داد و از سلامت مفاصل خود محافظت کرد.
صفحه ی رسمی اینستاگرام دکتر مسعود اعتدالی – بهترین متخصص کایروپراکتیک را دنبال کنید.
پروفایل دکتر مسعود اعتدالی (بهترین متخصص کایروپراکتیک اصفهان) در کلینیک 24
مطالب پیشنهادی دکتر مسعود اعتدالی (بهترین متخصص کایروپراکتیک):