دردهای عضلانی و مفصلی | کایروپرکتیک علم شناخت و درمان بیومکانیسم مفاصل، به‌ویژه مفاصل ستون فقرات است. بیومکانیسم مفاصل خود به سه حیطه مربوط می‌شود: لیگامان‌ها که استخوان‌ها را به هم وصل می‌کنند، تاندون‌ها که عضلات را به استخوان‌ها وصل می‌کنند و غضروف‌ها که از ساییدگی استخوان‌ها جلوگیری می‌کنند. اختلالاتی که در محور حرکتی این اعضا مشکل ایجاد کنند اغلب شامل درمان کایروپراکتیک می‌شوند. از جمله این اختلالات می‌توان به بیرون‌زدگی یا پارگی دیسک‌های بین مهره‌ای؛ پارگی‌های مینیسک، تاندون و رباط؛ دردهای عضلانی و اسکلتی و … اشاره کرد.
برخلاف باور عموم، علم کایروپراکتیک فقط شامل درمان‌های دستی و سنتی یا همان قولنج شکستن نمی‌شود بلکه امروزه این علم از درمان‌های پیشرفته به حساب می‌آید. با این حال هر یک از متخصصان کایروپراکتیک در کشورهای مختلف ممکن است روش‌های درمانی خاص خود را داشته باشند. درمان‌های کایروپراکتیک از پروتکل‌ها و مراحل خاصی تشکیل شده‌اند. متخصصان باید درمورد کلیه این مراحل برای بیماران توضیح دهند تا حس اطمینان میان پزشک و بیمار برقرار شود. بیمار نیز باید تمامی سوالات خود را از پزشک بپرسد و از روند درمان آگاه شود.
درمان ریشه ای درد با کمک کایروپراکتیک
یکی از پایه‌های اصلی درمان در کایروپراکتیک، علت‌یابی درد یا مشکل و برطرف کردن آن است. اگر این موضوع مورد غفلت قرار بگیرد و پزشک تنها به رفع علائم و درد اکتفا کند پس از مدتی درد بیمار عود خواهد کرد. برای مثال اگر فرد دیسک کمر داشته باشد باید ابتدا مشخص شود که علت آن گودی زیاد کمر است یا کمبود گودی و یا ضعف عضلات ناحیه مرکزی بدن، باسن، اندام تحتانی و …. بنابراین متخصص کایروپراکتیک بیمار را به طور کامل معاینه می‌کند و پس از تشخیص و علت‌یابی مشکل، تعداد جلسات درمانی لازم و درصد بهبودی را تخمین می‌زند.
درمان معمولا با فیزیوتراپی آغاز می‌شود. در این مرحله باید از دستگاه‌های فیزیوتراپی به صورت ترکیبی استفاده کرد تا درد بیمار حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد کاهش یابد. بخش دوم درمان شامل تکنیک‌های کایروپراکتیک و تنظیم و تطبیق مهره‌ها و مفاصل می‌شود. در بخش دیگر درمان، متخصص کایروپراکتیک با کمک ابزارهای مخصوص به رفع زخم‌های داخل بافت (بافت‌های نیمه‌سخت و نرم) می‌پردازد. مرحله پایانی درمان نیز شامل توانبخشی و ترمیم بافت‌های عضلانی می‌شود. هدف از این مرحله، افزایش انعطاف‌پذیری و قدرت عضله و حفظ تعادل است.
4 راه ساده برای پیشگیری از دردهای عضلانی/اسکلتی
– دردهای عضلانی و اسکلتی معمولا از دو طریق اتفاق می‌افتند:
- حادثه‌ای ناگهانی مانند شکستگی دست یا پا بر اثر زمین خوردن.
- دردهایی که بر اثر وارد آمدن فشار در طولانی‌مدت ایجاد شده و مزمن می‌شوند. خیلی از افراد این دردها را در نقاط مختلف بدن خود به واسطه عادات بد و نادرست در رفتارهای بدنی تجربه می‌کنند. حرکت‌های تکراری نیز معمولا باعث بروز فرسودگی و درد در بدن می‌شوند. برای مثال بیشتر افراد شاغل بنا به موقعیت کاری خود ناچار به قرار گرفتن در حالت‌های خاص برای طولانی‌مدت هستند و به مرور زمان دچار دردهای مفصلی می‌شوند. از مثال‌های این مورد می‌توان به فتق یا پارگی دیسک کمر بر اثر تداوم خم و راست شدن و یا نشستن نادرست در طولانی‌مدت اشاره کرد.
علم کایروپرکتیک به درمان هر دو مورد فوق می‌پردازد و به بهبود بیماران کمک می‌کند. از آنجایی که دردهای عضلانی و اسکلتی مزمن به علت روش‌ها و سبک زندگی نادرست ایجاد می‌شوند با بهبود کیفیت رفتارهای بدنی قابل پیشگیری هستند. از دیدگاه کایروپرکتیک می‌توان با رعایت چند نکته ساده اما کلیدی در طول روز از بروز این دردها جلوگیری کرد:
- نرمش کردن
پیش از انجام هرگونه حرکت بدنی باید مفاصل خود را گرم کنید چراکه با تحرک، مایعات میان‌مفصلی به گردش در آمده، مفاصل را عایق‌بندی کرده و آن‌ها را برای تحمل فشارهای وارده آماده می‌کنند. علاوه بر این قدرت و انعطاف‌پذیری عضلات و لیگمان‌ها که از اعضای مهم در حرکت اندام‌ها هستند، با انجام نرمش و ورزش افزایش می‌یابد.
- صاف نگه داشتن ستون فقرات
ستون فقرات در حالت خم شده و چرخش، بسیار آسیب‌پذیر است؛ طوری که موارد قابل توجهی از حوادث ستون فقرات در این حالت‌ها اتفاق می‌افتند.
- جلوگیری از قفل کردن زانو و آرنج
این حالت فشار زیادی بر روی مینیسک و غضروف‌های مربوطه وارد می‌کند. بنابراین باید از قفل کردن زانو و آرنج خودداری کرد.
- نوشیدن آب کافی
به خاطر داشته باشید که دو سوم بدن از آب تشکیل شده است. حتی عضلات و مفاصل حاوی آب هستند. چنانچه بدن با کمبود آب مواجه شود، برای تامین این کمبود از آب موجود در ماهیچه‌ها و مفاصل استفاده می‌کند. از دست دادن آب در بافت‌های ماهیچه‌ای باعث ایجاد اسپاسم یا گرفتگی در عضلات می‌شود. همچنین با ایجاد خشکی در دیسک‌های بین ستون فقرات می‌تواند باعث فتق یا پارگی دیسک شود. برای جلوگیری از این آسیب‌ها باید در روز حدود ۲ لیتر آب بنوشید.