بیماریهای آناتومی آرنج
برخی از شایعترین عارضههای مرتبط با آناتومی آرنج عبارتاند از:
شکستگی اولکرانون
اولکرانون انتهای پروگزیمال استخوان اولنا است که با استخوان بازو مفصل میشود و بخشی از مفصل آرنج را تشکیل میدهد. محل زیر جلدی آن را در برابر ضربه مستقیم آسیب پذیر میکند. شکستگی فرآیند Olecranon در افراد مسن شایع است و ناشی از یک آسیب غیر مستقیم است. در افراد جوانتر، شکستگی فرآیند اولکرانون عموماً به دلیل آسیب مستقیم ایجاد میشود.
آرنج تنیس البو
آرنج تنیس بازان که اپی کندیلیت جانبی نیز نامیده میشود، آسیبی است که به عضلات بازکننده مچ دست وارد میشود. بیماری آرنج تنیس بازان در اثر استفاده بیش از حد، ضربه و استرسهای مکرر ایجاد میشود.
بورسیت Olecranon
بورس Olecranon یک بافت کیسه مانند در پشت مفصل آرنج است که امکان حرکت صاف آرنج را فراهم میکند. بورسیت Olecranon وضعیتی است که با درد، قرمزی و تورم در اطراف olecranon ناشی از التهاب بورس آرنج مشخص میشود.
عصبهای آناتومی آرنج
تمام اعصابی که در بازو حرکت از روی آرنج عبور میکنند.
سه عصب اصلی با هم از شانه شروع میشوند:
عصب رادیال
عصب اولنار
عصب مدین
این اعصاب سیگنالهایی را از مغز به ماهیچههایی که بازو را حرکت حمل میکنند. اعصاب همچنین سیگنالهایی را در مورد احساساتی مانند: لمس، درد و دما به مغز منتقل میکنند. برخی از مشکلات رایج در اطراف آناتومی آرنج، مشکلات اعصاب است. هر عصب هنگام عبور از آرنج از طریق تونل خود حرکت میکند. از آنجا که آرنج باید تا حد زیادی خم شود، اعصاب نیز باید خم شوند. خم شدن و راست شدن مداوم میتواند منجر به تحریک یا فشار بر روی اعصاب داخل تونل آنها شود و باعث مشکلاتی مانند: درد، بیحسی و ضعف در بازو و دست شود.