تشخیص و درمان فیبرومیالژیا
در نوشته قبل به علل و علائم فیبرومیالژیا یا ( درد منتشر عضلانی اسکلتی ) پرداختیم. در این بخش از سایت دکتر مسعود اعتدالی متخصص کایروپراکتیک به تشخیص و درمان فیبرومیالژیا خواهیم پرداخت . همراه ما باشید.
چگونه بیماری فیبرومیالژیا تشخیص داده می شود؟
در گذشته پزشکان 18 نقطه خاص بر روی بدن فرد را بررسی می کردند تا ببینند که چه تعداد از آنها با فشار دادن محکم دردناک هستند. اما در دستورالعمل های جدید کالج روماتولوژی آمریکا نیازی به تست و پیدا کردن این نقاط دردناک نیست. در عوض عامل اصلی مورد نیاز برای تشخیص فیبرومیالژیا درد منتشر در بدن برای حداقل سه ماه است.
برای رسیدن به این معیارها باید حداقل در چهار قسمت از این پنج منطقه درد داشته باشید:
ناحیه فوقانی چپ شامل شانه، بازو یا فک
ناحینه فوقانی راست شامل شانه، بازو یا فک
ناحیه تحتانی چپ شامل لگن، باسن یا پا
ناحیه تحتانی راست شامل لگن، باسن یا پا
منطقه محوری شامل گردن، پشت، قفسه سینه یا شکم
چه تست های تشخیصی برای فیبرومیالژیا درخواست می شود؟
ممکن است پزشک شما بخواهد بیماری های دیگری که ممکن است علائم مشابه داشته باشند را رد کند. آزمایش خون ممکن است شامل موارد زیر باشد: شمارش کامل سلول های خونی، اندازه گیری سطح ویتامین دی، تست های عملکرد تیروئید و سایر آزمایشات تخصصی.
فیبرومیالژیا چگونه درمان می شود؟
به طور کلی درمان های فیبرومیالژیا شامل هر دو روش دارو درمانی و خود مراقبتی است. تاکید بر به حداقل رساندن علائم و بهبود سلامت عمومی است. هیچ یک از درمان ها برای همه علائم موثر نیستند اما امتحان کردن انواع روش های درمانی می تواند اثر تجمعی داشته باشد.
درمان های دارویی
داروها می توانند به کاهش درد فیبرومیالژیا و بهبود خواب کمک کنند. گزینه های معمول عبارتند از:
مسکن ها: مسکن های بدون نسخه مانند استامینوفن، ایبوپروفن و ناپروکسن ممکن است مفید باشند. البته با توجه به مزمن بودن این بیماری مصرف طولانی مدت آنها با توجه به عوارض گوارشی شان توصیه نمی شود. داروهای مخدر به هیچ وجه توصیه نمی شوند زیرا می توانند منجر به عوارض جانبی و وابستگی قابل توجهی شوند و با گذشت زمان درد را بدتر می کنند.
داروهای ضد تشنج: پرگابالین اولین داروی مورد تأیید سازمان غذا و دارو برای درمان فیبرومیالژیا بود اگرچه گاباپنتین نیز گاهی اوقات در کاهش علائم فیبرومیالژیا مفید است. اگرچه این داروها جز داروهای ضد صرع محسوب می شوند اما در درمان دردهای عضلانی اسکلتی و درد های ناشی از دیسک بسیار موثر هستند. این داروها اغلب جز انتخاب های اول هستند و عوارض بسیار کمی دارند.
داروهای ضد افسردگی: دولوکستین ممکن است به کاهش درد و خستگی مرتبط با فیبرومیالژیا کمک کند. دولوکستین معمولا سبب حالت تهوع در بیمار می شود و مصرف همزمان ویتامین B6 توصیه می شود. شاید پزشک برای تقویت خواب نورتریپتیلین و یا آمی تریپتیلین تجویز کند.
از مصرف خودسرانه ی این داروها جدا خودداری کنید. اینکه کدام یک از این دارو ها برای شما موثر است و با چه دوزی باید مصرف شود، توسط پزشک متخصص تعیین می شود. ویزیت دوره ایی جهت کاهش یا افزایش دوز این داروها و تغییر آنها در صورت لزوم، توصیه می گردد.
در نوشته بعدی به درمان های غیر دارویی فیبرومیالژیا می پردازیم.
دکتر مسعود اعتدالی متخصص کایروپراکتیک را در اینستاگرام دنبال کنید
مطالب پیشنهادی:
علل و علائم فیبرومیالژیا یا ( درد منتشر عضلانی اسکلتی )