سیاتیک چه تفاوتی با دیسک کمر دارد؟
عصب سیاتیک طولانی‌ترین عصب بدن انسان است که از ناحیه کمری آغاز شده و تا انتهای پا امتداد دارد. این عصب که خود از اتصال چندین ریشه عصبی (L4-S3) تشکیل شده است از پشت باسن عبور کرده و نواحی مختلف پا را از لحاظ حسی و حرکتی، عصب‌دهی می‌کند. بیرون‌زدگی، پارگی یا ورود محتوای ژلاتینی دیسک‌های بین مهره‌ای به کانال نخاع می‌تواند با ایجاد فشار بر عصب سیاتیک باعث ایجاد درد و علائمی چون گزگز و بی‌حسی در پاها و انگشتان پا شود. درواقع ۹۰ درصد از دردهای سیاتیک به دلیل بیرون زدگی دیسک‌های کمر ایجاد می‌شوند. با این حال وجود علائم سیاتیک همیشه دلیل بر بیرون‌زدگی دیسک کمر نیست. عصب سیاتیک در حدود ۱۷ درصد از افراد از داخل عضله پیریفورمیس (عضله‌ای کوچک در عمق لگن و باسن) عبور می‌کند. بنابراین اسپاسم یا کوتاه شدن این عضله می‌تواند با تحریک عصب سیاتیک باعث ایجاد درد و علائم درگیری عصب شود. خیلی از این افراد موقع نشستن روی باسن دچار تشدید درد می‌شوند. عدم تعادل در عضلات سمت چپ و راست کمر نیز در بعضی موارد می‌تواند با کشش مهره‌ها به سمت خود باعث تحریک عصب سیاتیک در ناحیه کمر و علائم ناشی از آن شود. حوادث، ضربه و تصادفات از دیگر دلایلی هستند که با آسیب به عصب سیاتیک می‌توانند درد و نارحتی در نواحی پا ایجاد کنند. لازم به ذکر است که بعضی از بیماری‌های متابولیک مثل دیابت هم می‌توانند باعث علائمی چون گزگز و مورمور در پاها شوند؛ در حالی که هیچ ارتباطی با درگیری سیاتیک ندارند.
سیاتیک چه تفاوتی با دیسک کمر دارد؟ برای دوستان خود به اشتراک بگذارید.