علائم کشیدگی عضلات

علائم کشیدگی عضلات
معمولاً زمانی که کشیدگی عضلات رخ می دهد، آن را احساس خواهید کرد. علائم این فرآیند شامل موارد زیر هستند:

شروع ناگهانی درد
محدوده حرکتی محدود
کبودی یا تغییر رنگ
تورم
احساس قفل شدن عضله
اسپاسم عضلانی
سفتی عضلانی
ضعف
در یک کشیدگی خفیف، عضله پاره شده ممکن است کمی سفت شده باشد اما هنوز هم می تواند به اندازه کافی انعطاف پذیر باشد تا مورد استفاده قرار گیرد. کشیدگی شدید عضلات زمانی اتفاق می افتد که عضله به شدت پاره می شود. کشیدگی های شدیدتر ممکن است ماه ها طول بکشد تا بهبود یابند.

دلایل کشیدگی عضلانی
کشیدگی عضلانی حاد هنگامی اتفاق می‌افتد که عضله به طور ناگهانی و غیر منتظره پاره می شود. چنین پارگی هایی ممکن است در اثر صدمات یا ضربه ایجاد شود. این پارگی ها می توانند به دلایل زیر ایجاد شوند:

خوب گرم نکردن بدن قبل از فعالیت بدنی که باعث آسیب ورزشی می‌شود.
انعطاف پذیری ضعیف
عدم آموزش و تمرین کافی
ورزش زیاد و خستگی شدید
تصور غلطی که در این زمینه وجود دارد این است که فقط تمرینات سخت و با شدت زیاد هستند که باعث کشیدگی عضلات می شود. اما طبق کتاب پزشکی جان هاپکینز، کشیدگی عضلانی حتی با راه رفتن هم می تواند ایجاد شود.

در موارد زیر امکان کشیدگی حاد عضلانی وجود دارد:

لغزش یا شل شدن پابند
پریدن
دویدن
پرتاب کردن چیزی
بلند کردن اجسام سنگین
نشست و برخاست نادرست به همراه اجسام سنگین
توجه داشته باشید که کشیدگی های حاد عضلانی در هوای سرد بیشتر دیده می شوند. این امر به این دلیل است که عضلات در دماهای پایین تر سفت تر می شوند. از این رو گذاشتن وقت بیشتر برای گرم کردن بدن در این شرایط برای جلوگیری از کشیدگی عضلات بسیار حائز اهمیت است.

کشیدگی مزمن عضلانی نتیجه حرکت تکراری است که می‌تواند تحت شرایط زیر ایجاد شود:

ورزش‌هایی مانند قایقرانی، تنیس، گلف یا بیس بال
نگه داشتن کمر یا گردن در وضعیتی نادرست برای مدت طولانی، مثلاً زمانی که پشت میز کار می کنید
طرز نشستن یا ایستادن نادرست

کمک های اولیه برای کشیدگی عضلات
اکثر کشیدگی های عضلانی را می توان به خوبی در خانه درمان کرد. بر اساس مایوکلینیک، کشیدگی های عضلانی جزئی را می توان با استراحت، یخ، فشردن و بالا بردن (RICE) درمان کرد.

1. استراحت کافی
برای بهبود کشیدگی عضلات خود کافی است چند روزی از استفاده از عضله آسیب دیده خود چشم‌پوشی کنید. این موضوع به خصوص در مواردی که حرکت باعث افزایش درد شود، بسیار حائز اهمیت است.

اما توجه داشته باشید که استراحت بیش از حد می تواند باعث ضعف عضلات شود. این امر نیز می تواند روند بهبودی را طولانی تر کند. بعد از گذشت دو روز، به آرامی شروع به استفاده از عضلات آسیب دیده کنید. البته مواظب باشید که بیش از اندازه آن را به کار نگیرید.

2. یخ
بلافاصله پس از آسیب دیدن ماهیچه، روی آن یخ بگذارید. این امر تورم را به حداقل می رساند. یخ را مستقیماً روی پوست خود قرار ندهید. از یک بسته یخ استفاده کرده یا یخ را در یک حوله بپیچید.

کافی است حدود 20 دقیقه یخ را روی ماهیچه خود نگه دارید. روز اول هر یک ساعت یکبار این کار را تکرار کنید. برای چند روز آینده، یخ را هر چهار ساعت یکبار بگذارید.

3. فشار دادن
برای کاهش تورم، ناحیه آسیب دیده را با یک باند کشسان بپوشانید تا تورم کاهش یابد. مراقب باشید دور ناحیه را خیلی محکم نپیچید. این کار ممکن است گردش خون شما را کاهش دهد.

4. بالا بردن
هر زمان ممکن بود، عضله آسیب دیده را بالاتر از سطح قلب خود نگه دارید. سایر روش‌های خود مراقبتی شامل موارد زیر است:

از داروهای ضد التهاب بدون نسخه مانند ایبوپروفن استفاده کنید
این کار به کاهش درد و تورم کمک می کند. استامینوفن نیز می تواند به کاهش درد کمک کند.
بعد از سه روز، چندین بار در روز عضله را گرم کنید.
این روش به گردش خون در منطقه در حال بهبود کمک می کند.
به عضله خود خیلی طولانی استراحت ندهید.
این کار می تواند باعث سفتی و ضعف شود. بهتر است هر چه سریعتر شروع به کشیدن ملایم عضلات خود نمایید. سپس به تدریج سطح فعالیت خود را افزایش دهید.
قبل از تمرین حرکات کششی انجام داده و بدن خود را گرم کنید.
این کار به افزایش خون رسانی به عضلات کمک می کند و خطر آسیب دیدگی را در شما کاهش می دهد.
برای روی فرم نگه داشتن عضلات خود تلاش کنید.
اگر ماهیچه های شما قوی و سالم باشد، احتمال ایجاد کشیدگی عضلات کمتر می شود.
اگر کشیدگی عضلانی شدید باشد، ممکن است به مراقبت پزشکی نیاز داشته باشید. در بسیاری از مواقع استفاده از جلسات فیزیوتراپی نیز توصیه شود.