بررسی علل ، علائم و تشخیص شکستگی لگن
در این نوشته سایت دکتر مسعود اعتدالی متخصص کایروپراکتیک به بررسی علل ، علائم و تشخیص شکستگی لگن خواهیم پرداخت. شکستگی لگن زمانی اتفاق می‌افتد که قسمت بالایی استخوان ران می‌شکند. افراد مسن و افراد مبتلا به پوکی استخوان بیشتر در معرض شکستگی لگن هستند. جراحی و فیزیوتراپی می‌تواند به برخی از افراد مبتلا به شکستگی لگن کمک کند تا تحرک و استقلال خود را به دست آورند.
شکستگی لگن
شکستگی لگن ترک یا شکستگی در بالای استخوان ران (فمور) و نزدیک به مفصل ران است. معمولا در اثر افتادن یا آسیب به پهلو ایجاد می‌شود، اما گاهی اوقات ممکن است به دلیل یک بیماری مانند سرطان که استخوان لگن را ضعیف می‌کند، ایجاد شود. افراد مسن بیشترین احتمال ابتلا را دارند زیرا استخوان‌های آنها در حال حاضر به دلیل پوکی استخوان ضعیف شده است.
هر ساله، جمعیت زیادی به ویژه در سنین ۶۵ سال و بالاتر، دچار شکستگی در لگن می‌شوند. شکستگی لگن بسیار دردناک است و نیاز به کمک پزشکی فوری دارد. هر چه سریع‌تر بتوانیم این بیماری را درمان کنیم، بیمار زودتر از رختخواب خارج می‌شود. در غیر این صورت، احتمال لخته شدن خون، زخم بستر و ذات الریه وجود خواهد داشت. استراحت طولانی در بستر می‌تواند منجر به بی‌حرکتی شود. پس از این، بهبودی و گرفتن یک زندگی عادی بسیار دشوار می‌شود.
مطالعه این مطلب نیز پیشنهاد می شود : پوسچر مناسب یا وضعیت ایده آل بدن چیست؟
علل شکستگی لگن
بیشتر شکستگی‌های لگن برای افرادی که ۶۵ سال یا بیشتر دارند اتفاق می‌افتد و معمولا در اثر زمین خوردن ایجاد می‌شوند. با بالا رفتن سن، استخوان‌های شما به طور طبیعی قدرت خود را از دست می‌دهند و احتمال شکستن آنها، حتی در اثر افتادن جزئی، بیشتر می‌شود. احتمال شکستگی لگن در کودکان و بزرگسالان به دلیل تصادف با دوچرخه یا اتومبیل یا آسیب ورزشی بیشتر است.
موارد دیگری که می تواند علت شکستگی لگن باشد، عبارتند از:
- دریافت نکردن کلسیم و ویتامین D کافی که برای داشتن استخوان‌های قوی به آن نیاز دارید.
- فعال نبودن و عدم ورزش: ورزش‌های تحمل وزن، مانند پیاده روی، به قوی نگه داشتن استخوان ها کمک می‌کند.
- شرایط پزشکی که باعث سرگیجه یا مشکلاتی در تعادل می‌شود یا شرایطی مانند آرتریت که می‌تواند در حرکت ثابت و ایمن اختلال ایجاد کند.
- مصرف برخی داروها، مانند داروهای استروئیدی طولانی مدت که برای درمان آسم یا MS استفاده می‌شود.
- ضربه‌های مکرر منجر به شکستگی‌های استرسی نیز می‌شود که اغلب در ورزشکاران دیده می‌شود. ناحیه ساب تروکانتریک بیشترین آسیب را در اینجا دارد.
- شکستگی‌های سر استخوان ران اغلب در اثر ضربه‌ای با سرعت بالا مانند تصادف یا افتادن ایجاد می‌شوند. معمولا در نتیجه این عارضه، مفصل ران دررفته می‌شود.
- زنان اغلب به دلیل آناتومی و سبک زندگی، مستعد شکستگی لگن هستند.
- سابقه خانوادگی نیز مسئول شکستگی است. بیش از حد لاغر یا قد بلند می‌تواند شانس بیشتری برای شکستگی در لگن داشته باشد.
- سیگار کشیدن چیزی است که تقریبا در هر شرایط جسمی نامطلوب از جمله تمایل به شکستگی لگن نقش دارد.
علائم و نشانه های شکستگی لگن
شکستگی لگن به طرز طاقت فرسایی دردناک می‌باشد. درد در کشاله ران و ناحیه بالای ران وجود دارد. هنگامی‌که در ناحیه لگن دچار شکستگی می‌شوید، نمی‌توانید بایستید، حرکت کنید یا وزن را تحمل کنید. از دست دادن کامل حرکت در مچ پا، انگشتان پا، زانو و ساق پا وجود خواهد داشت.
علائم شکستگی لگن باید تا حد امکان سریع برطرف شود. علائم و نشانه های شکستگی لگن عبارتند از:
- ناتوانی در بلند شدن از زمین خوردن یا راه رفتن
- درد شدید در لگن یا کشاله ران
- ناتوانی در قرار دادن وزن روی پای خود در کنار لگن آسیب دیده
- کبودی و تورم در ناحیه لگن و اطراف آن
- پای کوتاه‌تر در کنار لگن آسیب دیده
- چرخش پای خود به سمت بیرون در کنار لگن آسیب دیده
عوامل خطر شکستگی لگن
میزان شکستگی لگن به طور قابل ملاحظه‌ای با موارد زیر افزایش می‌یابد:
- سن
- جنسیت
- سبک زندگی
- داروها
- پوکی استخوان
- سلامت کلی
- مصرف دخانیات
سن
شکستگی لگن در افراد بالای ۶۵ سال شایع‌تر است. با افزایش سن، استخوان‌ها شکسته، ضعیف و شکننده‌تر می‌شوند. افراد مسن بیشتر با مشکلات حرکتی و تعادل مواجه می‌شوند که می‌تواند منجر به زمین خوردن شود.
جنسیت
تقریبا ۷۵ درصد از شکستگی‌های لگن در زنان مسن اتفاق می‌افتد. زنان پس از یائسگی توده استخوانی خود را از دست می‌دهند. استخوان‌های ضعیف بیشتر احتمال دارد که بشکنند.
سبک زندگی
افرادی که سبک زندگی کم تحرکی دارند (زیاد ورزش نمی‌کنند)، بیشتر در معرض شکستگی لگن هستند. نوشیدن بیش از حد الکل همچنین می‌تواند استخوان‌ها را ضعیف کرده و خطر شکستگی را افزایش دهد.
داروها
برخی داروها خطر زمین خوردن را افزایش می‌دهند. داروهایی که باعث خواب آلودگی یا کاهش فشار خون می‌شوند می‌توانند باعث از دست دادن تعادل شما شوند. در مورد مصرف ایمن این داروها با ارائه دهنده خود صحبت کنید.
داروهای خاص داروهای کورتیزون، مانند پردنیزون، در صورت مصرف طولانی مدت می‌توانند استخوان را ضعیف کنند. برخی داروها یا ترکیبات خاصی از داروها می‌توانند باعث سرگیجه و مستعد افتادن شما شوند. داروهایی که بر روی سیستم عصبی مرکزی شما تاثیر می‌گذارند، مانند داروهای خواب، داروهای ضد روان‌پریشی و آرام‌بخش‌ها، معمولا با زمین خوردن مرتبط هستند.
پوکی استخوان
این بیماری باعث ضعیف شدن و مختل شدن استخوان‌ها می‌شود و خطر شکستگی را افزایش می‌دهد. زنان چهار برابر بیشتر از مردان در معرض ابتلا به پوکی استخوان هستند.
سلامت کلی
افرادی که ویتامین D، کلسیم و سایر مواد مغذی کافی دریافت نمی‌کنند، بیشتر در معرض خطر شکستگی قرار دارند. برخی از بیماری‌ها، مانند زوال عقل و بیماری پارکینسون، خطر زمین خوردن راافزایش می‌دهند. قند خون پایین و فشار‌خون پایین نیز می‌تواند در خطر افتادن نقش داشته باشد.
مصرف دخانیات
می‌توانند با فرآیندهای طبیعی ساخت و نگهداری استخوان تداخل داشته باشند و منجر به تحلیل رفتن استخوان شوند.
دکتر مسعود اعتدالی را در اینستاگرام دنبال کنید
نحوه تشخیص شکستگی لگن
در تشخیص شکستگی لگن اغلب پزشک بر اساس علائم و موقعیت غیرطبیعی لگن و ساق پا می‌تواند تشخیص دهد که شما دچار شکستگی لگن شده‌اید. پزشک متخصص در مورد هرگونه تصادف یا سقوط اخیر سوال می‌کند. برای بررسی آسیب عصبی (نوروپاتی)، پزشک ممکن است پای شما را لمس کند و از شما بپرسد که آیا احساسی دارید یا خیر.
برای تشخیص شکستگی و بررسی آسیب به بافت‌های نرم، پزشک تصویربرداری را تجویز می‌کند که می‌تواند شامل:
- اشعه ایکس: معمولا شکستگی را تایید می‌کند و نشان می‌دهد که محل شکستگی کجاست.
- MRI یا اسکن استخوان: اگر اشعه ایکس شکستگی را نشان نداد اما همچنان درد لگن دارید، پزشک ممکن است برای جستجوی شکستگی خط مو، MRI یا اسکن استخوان را تجویز کند.
- سی تی اسکن: آزمایشی که از کامپیوتر و چندین اشعه ایکس استفاده می‌کند تا پزشک تصاویر دقیقی از ناحیه آسیب دیده را ببیند.