بررسی علل گرفتگی شبانه عضلات پا
تصور کنید دراز کشیده اید و ساق پایتان می گیرد. درد آنقدر شدید است که می خواهید فریاد بزنید. درد آن را رها نمی کند، و ماهیچه شما به سختی قابل لمس است. وقتی می خواهید پای خود را حرکت دهید، احساس می کنید که فلج شده است. در ادامه این مقاله از سایت دکتر مسعود اعتدالی متخصص کایروپراکتیک علل گرفتگی شبانه عضلات پا را مورد بررسی قرار می دهیم.
گرفتگی شبانه عضلات پا در شب تا ۶۰ درصد از بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می دهد. گاهی اوقات به عنوان اسپاسم عضلانی نامیده می شود و زمانی رخ می دهد که یک یا چند ماهیچه در پا به طور غیرارادی سفت شوند. گرفتگی ساق پا اغلب بر عضله گاستروکنمیوس (عضله ساق پا) تأثیر می گذارد که پشت هر پا از مچ پا تا زانو را در بر می گیرد. با این حال، آنها همچنین می توانند بر عضلات جلوی هر ران (چهارسر ران) و پشت هر ران (همسترینگ) تأثیر بگذارند.
زمانی که گرفتگی عضلات پا رخ می دهد، می توانید بیدار یا خواب باشید. بیشتر اوقات، عضله در کمتر از ۱۰ دقیقه خود را شل می کند. ممکن است تا یک روز بعد، پای شما احساس درد یا حساسیت داشته باشد. گرفتگی مکرر در شب می تواند خواب شما را مختل کند. گرفتگی شبانه عضلات پا در هنگام خواب در میان زنان و افراد مسن بیشتر شایع است.
علل اصلی گرفتگی شبانه عضلات پا
کارشناسان دقیقاً نمی دانند چه چیزی باعث گرفتگی عضلات پا در شب می شود. با این حال، عوامل شناخته شده ای وجود دارد که می تواند احتمال این عارضه را افزایش دهد. گرفتگی شبانه عضلات پا ممکن است مربوط به وضعیت پا باشد. ما اغلب در حالی می خوابیم که پاها و انگشتان پا از بقیه بدن ما فاصله دارند، وضعیتی که به آن فلکشن کف پا می گویند. این کار ماهیچه های ساق پا را کوتاه می کند و آنها را مستعد گرفتگی می کند.
عوامل عمده که ممکن است در ایجاد گرفتگی شبانه عضلات پا نقش داشته باشند عبارتند از:
شیوه زندگی کم تحرک:
ماهیچه ها برای عملکرد صحیح باید به طور منظم کشیده شوند. نشستن برای مدت طولانی می تواند عضلات پا را مستعد گرفتگی کند.
فشار بیش از حد عضلانی:
ورزش بیش از حد می تواند باعث ایجاد یک عضله بیش از حد کار شود و ممکن است با گرفتگی عضلات همراه باشد.
وضعیت نشستن نامناسب:
نشستن با پاهای روی هم به مدت طولانی باعث کوتاه شدن عضلات ساق پا می شود که می تواند منجر به گرفتگی شود.
ایستادن طولانی مدت:
تحقیقات نشان می دهد افرادی که برای مدت طولانی در محل کار می ایستند، بیشتر در معرض گرفتگی شبانه عضلات پا هستند.
فعالیت عصبی غیر طبیعی:
بر اساس مطالعات الکترومیوگرافی، گرفتگی عضلات پا با افزایش شلیک عصبی و غیر طبیعی همراه است.
کوتاه شدن تاندون ها:
تاندونهایی که ماهیچهها و استخوانها را به هم متصل میکنند، بهطور طبیعی در طول زمان کوتاه میشوند. این می تواند منجر به گرفتگی عضلات شود.
شناسایی خطرات جدی در گرفتگی شبانه عضلات پا
بعید است که گرفتگی شبانه عضلات پا اولین علامت یک بیماری جدی تر باشد. با این حال، می توانند با شرایط زیر همراه باشند:
- مشکلات ساختاری، مانند صافی کف پا یا تنگی نخاع
- اختلالات عصبی، مانند بیماری نورون حرکتی یا نوروپاتی محیطی
- اختلالات نورودژنراتیو، مانند بیماری پارکینسون
- اختلالات اسکلتی عضلانی، مانند آرتروز
- بیماری های کبد، کلیه و تیروئید
- اختلالات متابولیک، مانند دیابت
- شرایط قلبی عروقی، مانند بیماری قلبی یا بیماری عروق محیطی
- داروهایی مانند استاتین ها و دیورتیک ها
ارتباط بیماری شریان محیطی و پا درد در شب
درد پا یا گرفتگی شبانه عضلات میتواند ناشی از بیماری شریان محیطی باشد. بیماری شریان محیطی یک بیماری گردش خون است که در آن شریانهای مسدود شده، جریان خون را به اندامها، معمولاً پاها، کاهش میدهند.
علائم آن می تواند با فعالیت، به ویژه راه رفتن یا بالا رفتن از پله ها ایجاد شود. با این حال، پس از توقف و استراحت برای چند دقیقه، کاهش درد غیر معمول نیست.
گرفتگی شبانه عضلات پا می تواند نشانه ای از بدترین شکل بیماری شریان محیطی، ایسکمی بحرانی اندام باشد. حملات درد در پاها یا پاهای شما می تواند برای چند دقیقه تا ساعت ها ادامه داشته باشد. در این حالت فقط یک پزشک متخصص می تواند آن را تشخیص دهد.
دکتر مسعود اعتدالی بهترین متخصص کایروپراکتیک را در اینستاگرام دنبال کنید
راه های درمان گرفتگی شبانه عضلات پا و ساق پا
اگرچه گرفتگی شبانه عضلات پا میتواند به شدت دردناک باشد، اما معمولاً جدی نیستند. اکثر افرادی که آنها را تجربه می کنند نیازی به درمان پزشکی ندارند. برای تسکین گرفتگی عضلات می توانید موارد زیر را در خانه امتحان کنید:
- پای خود را ماساژ دهید. مالش عضله آسیب دیده ممکن است به آرامش آن کمک کند. از یک یا هر دو دست برای ورز دادن و شل کردن عضله استفاده کنید.
- کش آمدن. اگر گرفتگی در ناحیه ساق پا است، پای خود را صاف کنید. پای خود را طوری خم کنید که به سمت شما بلند شود و انگشتان پا به سمت شما باشد.
- روی پاشنه های خود راه بروید. این باعث فعال شدن ماهیچه های مقابل ساق پا می شود و باعث کاهش درد می شود.
- حرارت اعمال کنید. گرما می تواند عضلات سفت را آرام کند. یک حوله داغ، بطری آب گرم یا پد گرم کننده را روی ناحیه آسیب دیده بمالید. حمام یا دوش آب گرم نیز ممکن است کمک کند.
- داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن (ادویل) و ناپروکسن میتوانند به کاهش حساسیت بعد از گرفتگی عضلات کمک کنند. استامینوفن نیز می تواند موثر باشد.
- اگر گرفتگی های مکرر خواب شما را مختل می کند، به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است برای جلوگیری از گرفتگی عضلات شل کننده عضلانی تجویز کنند. اگر گرفتگی عضلات شما به شرایط پزشکی دیگری مربوط می شود، پزشک می تواند به مدیریت آن نیز کمک کند.