روش های درمان و پیشگیری از کیست مچ دست
پیشنهاد می‌شود چه در صورت بروز علائم چه در صورت بدون علامت بودن کیست برای معاینه به پزشک مراجعه کنید. پزشک پس از معاینه و تشخیص کیست مچ دست و درمان کیست مچ دست این اطمینان خاطر را به شما می‌دهد که جای برای نگرانی نیست و بهترین برنامه درمان را نیز پیشنهاد می‌دهد.
درمان‌های محافظه کارانه و نگهدارنده
پزشکان معمولاً در ابتدا از یکی از روش‌های محافظه کارانه زیر برای درمان کیست مچ دست استفاده می‌کنند
در صورت موثر نبودن آنها در نهایت انجام جراحی را پیشنهاد می‌دهند.
خود مراقبتی در خانه
درمان خانگی در گذشته استفاده از ضمادهای مختلف تهیه شده از تخم پرندگان و گرم کردن را شامل می‌شد. بیماران حتی یک کتاب سنگین را برای از بین بردن کیست روی آن می‌گذاشتند. اما این نوع درمان‌ها دیگر پیشنهاد نمی‌شود، چون نه تنها مانع عود کردن کیست نمی‌شوند، بلکه در واقع آسیب دیدگی بیشتر را در پی دارند.
تحت نظر قرار دادن وضعیت کیست:
کیست مچ دست سرطانی نیست و گاهی به خودی خود از بین می‌رود.
پزشک در صورت عدم بروز علائم آزاردهنده پیشنهاد می‌دهد که اقدام خاصی انجام نشود و برای مدتی وضعیت کیست ملاحظه شود تا اطمینان حاصل شود که تغییر غیرمعمولی به مرور زمان در کیست رخ نمی‌دهد.
این روش محافظه کارانه‌ترین رویکرد درمانی است.
داروهای ضد التهاب:
داروها درد و تحریک مرتبط با التهاب ناشی از حرکت دادن ناحیه اطراف کیست را کاهش می‌دهند.
بی حرکت نگه داشتن:
استراحت توده را کوچکتر می‌کند و فعالیت مداوم گاهی اوقات باعث بزرگتر شدن کیست می‌شود.
کیست بزرگ و برآمده جدا از داشتن ظاهر ناخوشایند، فشار روی عصب‌های اطراف کیست را افزایش می‌دهد و باعث بروز درد می‌شود. بنابراین با بستن مچ بند طبی یا آتل می‌توان کیست را کوچکتر کرد و علائم مرتبط را کاهش داد. پزشک به موازات کاهش درد تمرین‌های خاصی را برای بازیابی قدرت و دامنه حرکتی از دست رفته در مدت بی‌حرکت بودن مچ دست تجویز می‌کند.
تخلیه مایع کیست:
پزشک اطراف کیست را بی‌حس و مایع داخل کیست را با سوزن خارج می‌کند.
این عمل درد را کاهش می‌دهد و محدودیت دامنه حرکتی را تا حدی برطرف می‌کند، بااین حال این راهکار دائمی نیست، چون “ریشه” اتصال دهنده کیست به مفصل یا تاندون زیر کیست برداشته نمی‌شود. این عمل معمولاً در مطب پزشک انجام می‌شود و نیازی نیست که بیمار به کلینیک سرپایی مراجعه کند یا در بیمارستان بستری شود.
فیزیوتراپی:
پس از جراحی و بعضی درمان‌های غیرجراحی گاهی فیزیوتراپی انجام می‌شود.
متخصص فیزیوتراپی تمرین‌هایی را برای حرکت دادن مفصل‌ها به بیمار آموزش می‌دهد تا ورم و ناراحتی کاهش یابد. به علاوه بیمار تمرین‌هایی را برای افزایش هماهنگی، انعطاف پذیری و قدرت دست فرامی‌گیرد.
هدف از درمان بازیابی بیشینه عملکرد دست و مچ دست است.
جراحی
جراحی برداشتن کیست در صورت دردناک بودن، مختل شدن عملکرد مچ دست، به ویژه چنانچه دست درگیر دست پرکاربرد باشد، یا بی‌حسی یا گزگز دست یا انگشتان ضرورت می‌یابد.
اقدام‌های پس از انتخاب درمان
پس از تایید تشخیص کیست مچ دست و انتخاب درمان مناسب، اقدام‌های متفاوتی بر پایه درمان انتخابی صورت می‌گیرد:
- پزشک پس از تخلیه مایع کیست از بیمار می‌خواهد تا مفصل را در اولین فرصت ممکن پس از عمل حرکت دهد.
- مفصل به احتمال زیاد پس از جراحی 7 تا 10 روز با پوشش سختی (اسپلینت) بسته می‌شود تا مفصل حرکت نکند.
- بر اساس پژوهش‌های اخیر، بسته بودن مچ دست به مدت طولانی به مفصل آسیب می‌زند و به کار گرفتن زود هنگام آن پس از اتمام درمان مفید است.
- پزشک از بیمار می‌خواهد پس از جراحی به مطب مراجعه کند و در صورت لزوم تحت درمان فیزیوتراپی یا کار درمانی قرار گیرد.
برنامه مراقبت پس از درمان اولیه بر پایه نیازهای هر بیمار تعیین می‌شود.
پیشگیری
از آنجایی که دلیل بروز کیست مچ دست مشخص نیست، دشوار بتوان راهکارهای مشخصی را برای پیشگیری از آن ارائه داد.
مراجعه زود هنگام به پزشک و شروع سریع درمان برای جلوگیری مشکلات احتمالی آتی پیشنهاد می‌شود.
نماینده رسمی انجمن علمی کایروپراکتیک ایران
دکترای کایروپراکتیک (علم تطبیق وتنظیم ستون فقرات)
پیشگیری و درمان طبیعی
دارای بوردهای سراسری و ایالتی از آمریکا
مطالب پیشنهادی :
علت بیماری ها از نظر متخصص کایروپراکتیک