کاهش درد آرتروز زانو با تزریق داخل مفصلی کورتون
در صورت عدم پاسخ درد زانو به درمان‌های گفته شده و یا در بیمارانی که به صورت حاد دچار تشدید درد، تورم و گرمی در مفصل زانو شده‌اند، تزریق داخل مفصلی کورتون به بهبود سریع علائم کمک می‌کند.با توجه به نوشته های دکتر مسعود اعتدالی متخصص کایروپراکتیک بسیاری از بیماران به دلیل نگرانی از ایجاد پوکی استخوان به دنبال تزریق داخل مفصلی کورتون، از پذیرفتن این درمان اجتناب می‌کنند در حالیکه تزریق داخل مفصلی نسبت به مصرف خوراکی و یا تزریق عضلانی ترکیبات کورتونی، عوارض بسیار ناچیزی دارد و سبب ایجاد و یا تشدید پوکی استخوان نمی‌شود.
به طورکلی تزریق کورتون با فواصل تزریق سه ماهه در هر مفصل بلامانع است. و باعث کاهش قابل توجه و سریع درد می‌شود ولی این کاهش علائم به طور معمول حداکثر بین یک تا سه ماه طول می‌کشد. در صورت وجود تورم مفصلی قابل توجه، تخلیه‌ی مایع مفصل توسط پزشک به کنترل بهتر و سریع‌تر علائم کمک می‌کند.
امروزه علاوه بر داروهای کورتونی، از ترکیبات جدیدتری برای تزریق داخل مفصل زانو استفاده می‌شود. با توجه به نگرانی های موجود نسبت به تزریق داروهای کورتونی، استفاده از این ترکیبات جدید، روز به روز مورد توجه و استقبال بیشتری از جانب بیماران قرار می‌گیرد. این ترکیبات عبارتند از:
هیالورونیک اسید
این داروها که به اشتباه به عنوان غضروف ساز شناخته می‌شوند. باعث افزایش لغزندگی و کاهش اصطکاک در فضای مفصل می‌گردند. که در نهایت به کاهش درد، بهبود عملکرد و افزایش انعطاف پذیری و دامنه‌ی حرکت مفصل زانو منجر می‌شوند. تعداد تزریق بر اساس جرم مولکولی دارو از یک تا سه نوبت تزریق در هر دوره‌ی درمان متغیر است و اثرات آن به مدت چندین ماه ادامه دارد.
پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)
خون از دو قسمت پلاسما و سلول های خونی تشکیل شده است. پلاسما بخش مایع خون ماست که از آب و پروتئین تشکیل شده است. پلاسما باعث تسهیل حرکت گلبول های قرمز و سفید درون رگ می‌شود. پلاکت‌ها ذرات کوچکی هستند که در تشکیل لخته خون و ترمیم بافتی مشارکت دارند.
برای تهیه‌ی پلاسمای غنی از پلاکت یا پی آرپی ابتدا ۳۰ تا ۴۰ سی سی خون از بیمار گرفته شده. و سپس به وسیله دستگاهی به نام سانتریفیوژپلاسمای خون که غنی از پلاکت است از سلوال‌ها جدا می شود. این پلاسما که بعد از این مراحل پی آرپی نامیده می‌شود به وسیله سرنگ از داخل لوله برداشته شده.. و برای تزریق آماده است. به دنبال تزریق پی آر پی، پلاکت های موجود در آن در محل آسیب پراکنده شده و مواد ترمیم کننده ترشح می کنند و پروسه ترمیم بافتی شروع می شود.
در هر دوره درمان معمولا دو تزریق با فاصله دو تا چهار هفته انجام می‌شود. این روش تاثیر بسزایی در کاهش درد و بهبود عملکرد بیمار دارد. و اثرات آن در مقایسه با سایر روش های تزریقی مدت زمان بیشتری ادامه می‌یابد.
بهترین متخصص کایروپراکتیک – اینستاگرام دکتر مسعود اعتدالی
مطالعه بیشتر:
درمان آرتروز زانو با تکارتراپی و مگنت تراپی