بیماری آرتروز در اثر استفاده بیش از حد از مفاصل به وجود می‌آید. این بیماری می‌تواند به دلیل ورزش طاقت‌فرسا، چاقی و یا سن بالا پدید آید. اگر شما یک دونده باشید، ممکن است از درد زانو یا لگن هنگام خارج شدن از تختخواب در صبح، تعجب کنید.

درباره استئوآرتریت از پزشک خود سوال کنید. این مورد می‌تواند در زندگی ورزشکارانی که از آسیب‌دیدگی گذشته رنج می‌برند، زودتر پدید آید. استئوآرتریت معمولا موروثی است و اغلب زنان میانسال به آن مبتلا هستند.

آرتروز در مفاصلی که وزن بدن را تحمل می‌کنند مانند زانوها، لگن‌، پاها و ستون فقرات بسیار شایع است. اغلب به صورت تدریجی و در طول ماه‌ها و سال‌ها پدید می‌آید. در استئوآرتریت به جز درد در مفاصل، معمولاً شما احساس بیماری نداشته و خستگی و بی‌حوصلگی غیر معمول مانند دیگر انواع آرتروز وجود ندارد.

در افراد مبتلا به آرتروز، به تدریج غضروف تجزیه می‌شود. غضروف ماده‌ای لغزنده است که در انتهای استخوان‌ها قرار گرفته و ضربات و شوک‌های حرکتی وارده به بدن را جذب می‌کند.

وقتی‌که آسیب دیدگی وجود داشته باشد، غضروف شروع به ساییده‌شدن کرده، و یا به خوبی زمانی که به عنوان ضربه‌گیر (بالشتک) مفصل ایفای نقش می‌کرد، کار نمی‌‌کند. به طور مثال، فشار اضافه وارده به زانوها به دلیل اضافه وزن سبب آسیب رسیدن به غضروف زانو می‌شود. که این مورد به نوبه خود سبب ساییدگی غضروف سریع‌تر از حالت طبیعی می‌شود.

آرتروز ( بیماری التهاب مفاصل )

وقتی که غضروف ساییده شود، اثر ضربه‌گیری مفصل هم از بین می‌رود. در نتیجه مفصل با درد حرکت می‌کند. به همراه درد، ممکن است بعضی اوقات صدای دلخراش ساییده شدن غضروف زبر‌و‌خشن روی سطح استخوان هم شنیده شود.

ممکن است درد ضربه‌ای و یا تیز در انتهای استخوان‌ها مخصوصاً در انگشتان دست و پاها ایجاد شود. درحالیکه علائم اصلی استئوآرتریت وجود ندارد، ممکن است در تکیه‌گاه مفصل التهاب و تورم در واکنش به تجزیه غضروف، ایجاد شود.