آشنایی با انواع مگنت تراپی
در مغناطیس درمانی یا الکتروماگنتیک تراپی از سه میدان مثبت، منفی و پالسی استفاده میشود:
میدان مثبت
در درمانهای مگنت تراپی معمولاً از اینگونه میدانها استفاده نمیشود. اگر میدان مثبت با فرکانس بالا در اطراف سر استفاده شود، میتواند ترشح اندورفین را تحریک کرده و باعث وابستگی شود و این یکی از جدیترین عوارض میدانهای مثبت است.
در صدمه نخاعی یا فشار توده فضاگیر روی نخاع و یا بیماری MS (مولیتپل اسکلروزیس) میتوان از میدان مثبت استفاده کرد و مثال دیگر تحریک هورمونهای آدرنوکورتیکال توسط میدان مثبت است.
میدان منفی
تاثیر میدان مغناطیسی منفی بر کاهش درد از میدان مثبت و MIX خیلی بیشتر است اثرات درمانی میدان منفی به طور کلی عبارتست از:
- افزایش اکسیژناسیون سلول
- افزایش مقاومت بدن در برابر عفونتهای باکتریال و ویرال
- کاهش ادم و التهاب
- کاهش چربی و کلسیم انباشته شده در دیواره رگها
- افزایش تمرکز ذهنی و رفع پرفعالیتی حرکتی
- مشکلات رفتاری و سایر اختلالات.
میدانهای مغناطیسی پالسی
شما احتمالا میدانید که غذا، آب، نور خورشید و اکسیژن برای زندگی ضروری هستند، اما یک عنصر پنجم برای سلامتی وجود دارد که به همان اندازه حیاتی است و اغلب نادیده گرفته میشود: میدان مغناطیسی زمین و PEMF مربوط به آن (میدانهای الکترومغناطیسی پالسی).
این فرکانسها برای ریتمهای روزانه بدن انسان، تولید انرژی و حتی حفظ بدن از درد ضروری هستند. علم جدید درمان PEMF (شاخهای از پزشکی انرژی)، بر اساس نظریه میدان کوانتومی مدرن، بسیاری از مزایای سلامتی آن را اثبات میکند.
بیایید در مورد درمانی صحبت کنیم که به سرعت، و موثر عمل میکند و واقعا بافت آسیب دیده را در سطح سلولی درمان و ترمیم میکند. هر احساس درد یا آسیب دیدگی که داشته باشید، درمان PEMF میتواند نتایج خوبی برای تکسین این درد و بهبود توانبخشی بیشتر فراهم کند به نحوی که دیگر درمانها قادر نخواهند بود.
مغناطیس درمانی چگونه کار می کند؟
بدن شما به طور طبیعی میدان مغناطیسی و الکتریکی دارد. تمام مولکول های شما مقدار کمی انرژی مغناطیسی در آنها دارند. فکر در مورد میدان مغناطیسی این است که مشکلات خاصی رخ می دهد زیرا میدان مغناطیسی شما از تعادل خارج است. اگر میدان مغناطیسی را در نزدیکی بدن خود قرار دهید ، اعتقاد بر این است که اوضاع به حالت عادی بر می گردد.
یون هایی مانند کلسیم و پتاسیم به سلول های شما کمک می کنند تا سیگنال های خود را ارسال کنند. در آزمایشات ، دانشمندان مشاهده کرده اند که آهن ربا ها چگونگی عملکرد این یون ها را تغییر می دهند. با این حال ، تاکنون هیچ مدرکی مبنی بر وجود آهنرباها در بدن شما وجود ندارد.